همکاری از راه دور دوباره تصور شده: ابزار نهایی حضور از راه دور

در حالی که عینک‌های هوشمند واقعیت افزوده می‌توانند به کمک از راه دور کمک کنند، عینک‌های هوشمند واقعیت مجازی با ایجاد یک فضای مجازی مشترک، همکاری از راه دور را به سطح کاملاً جدیدی می‌برند. این «حضور از راه دور» به تیم‌های دور از هم اجازه می‌دهد تا ملاقات کنند و با هم کار کنند، گویی در یک اتاق هستند، که نیاز به سفر را از بین می‌برد و راهی شهودی‌تر و مؤثرتر برای همکاری ایجاد می‌کند.

تصور کنید یک شرکت معماری جهانی روی طراحی یک آسمان‌خراش جدید کار می‌کند. به جای به اشتراک گذاشتن نقشه‌های دوبعدی مسطح، معماران و مهندسان از نیویورک، لندن و توکیو می‌توانند عینک‌های هوشمند واقعیت مجازی خود را بزنند و در داخل یک مدل سه‌بعدی مجازی از ساختمان ملاقات کنند. آن‌ها می‌توانند در فضا قدم بزنند، عیوب طراحی را نشان دهند و تغییراتی را در زمان واقعی ایجاد کنند. نشان داده شده است که این همکاری فراگیر چرخه‌های بررسی طراحی را تا 60% کاهش می‌دهد، زیرا تیم‌ها می‌توانند مسائل را بسیار سریع‌تر از روش‌های سنتی شناسایی و حل کنند.

در دنیای شرکت‌ها، عینک‌های هوشمند واقعیت مجازی در حال تغییر نحوه برگزاری جلسات و کارگاه‌های آموزشی توسط شرکت‌ها هستند. به جای یک تماس ویدیویی استاندارد، تیم‌ها می‌توانند در یک اتاق کنفرانس مجازی ملاقات کنند، جایی که می‌توانند آواتارهای یکدیگر را ببینند و با تخته‌های سفید مجازی و اشیاء دیجیتالی تعامل داشته باشند. این فضای مشترک ارتباط بهتر و پیوند تیمی را تقویت می‌کند و کار از راه دور را جذاب‌تر می‌کند. طبق یک مطالعه اخیر، شرکت‌هایی که در واقعیت مجازی برای همکاری از راه دور سرمایه‌گذاری کرده‌اند، 30% افزایش در مشارکت کارکنان و افزایش نوآوری را مشاهده کرده‌اند.

حوزه پزشکی نیز از این فناوری برای آموزش و مشاوره از راه دور استفاده می‌کند. جراحان از بیمارستان‌های مختلف می‌توانند در یک اتاق عمل مجازی ملاقات کنند تا در مورد یک مورد پیچیده بحث کنند، با یک مدل سه‌بعدی از آناتومی بیمار که در مقابل آن‌ها شناور است. این فناوری موانع فاصله را از بین می‌برد و به متخصصان سراسر جهان اجازه می‌دهد تا دانش و مهارت‌های خود را جمع کنند و در نهایت منجر به نتایج بهتر برای بیمار می‌شود. عینک‌های هوشمند واقعیت مجازی فقط یک ابزار ارتباطی نیستند. آن‌ها کاتالیزوری برای یک دنیای حرفه‌ای متصل‌تر و مشارکتی‌تر هستند.